چفیه

تقدیم به تمام شهیدان و مجاهدان 8سال دفاع مقدس و تقدیم به افسران جنگ نرم در 8 ماه  فتنه های سال 88

شهید عارفیان سالها در کسوت تهیه کننده،گوینده و نویسنده در رادیو دزفول کار کرد و صدای ماندگارش همیشه در تاریخ دزفول میمونه هر چند ماها دیگه یادش نمیکنیم و بدجوری به دنیا چسبیدیم! بهر حال مطلب معروف «چفیه» شهید عارفیان رو در این ایام دفاع مقدس تقدیم میکنم شاید...

   «شاید چفیه‌ای سفید یا سیاه رنگ را که رزمندگان به دور گردن می‌پیچند دیده‌اید. از خود پرسیده‌اید این چفیه را چه خاصیتی است؟ بگذارید برایتان بگویم:

چفیه حوله‌ی هر رزمنده‌ای است؛ دست و صورت را با آن خشک می‌کند، و حتی بعضی وقتها به کار حوله‌ی حمام نیز می‌آید.

چفیه زیر انداز و سجاده‌ی هر دلاوری است به هنگام نماز. آخر تمام زیر اندازها بیگانه‌اند و تنها آن چفیه است که آشنا با دعاهای در سجود هر دلاوری است.

چفیه، همان شال‌ گردنی، در فرهنگ مستضعفان و محرومان است.   

چفیه بعضی وقتها سفره‌ی رزمندگان می‌شود و چند دلاور یکدل بر سر آن سفره ساده، علی‌وار می‌نشیند.

چفیه همان ملافه‌ای است که مستکبران به رویشان می‌کشند، منتها اینجا اولاً چفیه نوع فقیرانه‌ی آن است و ثانیاً کوچکتر و به قول خود رزمندگان «قنداق تاشو!»

چفیه در هوای سرد پالتو هم می‌شود؛ منتها از نوع قناعت مندانه‌اش.

چفیه بعد از ورزش صبحگاهی در هنگام سردادن شعار الیوم یوم ‌الافتخار در دست دلاوران پرچمی‌ می‌شود در رقص و اهتزاز با آهنگ گامهای دلاوران که الیوم یوم الافتخار.

چفیه وقتی که دلاوری دلاور دیگر را سلمانی می‌کند، ملافه‌ی سلمانی می‌شود و دامن جمع کننده‌ی موهای کوتاه شده. در تابستان وقتی هوا گرم است چفیه را نمی ‌آب می‌دهید و به رویتان می‌کشید و از آن کولر مستضعفانه کام می‌جوئید.

چفیه در محیط‌های پر از گرد و غبار سر و صورت دلاوران را در آغوش می‌گیرد، تا حلق آن عزیزان را غبار نگیرد.

چفیه بعضی وقتها کلاه هم می‌شود.

وقتی بخواهی ظرفی داغ را از روی اجاق برداری چفیه تنها یار توست.

چفیه را می‌شود به کمر بست و در هنگام انجام کارهای سنگین و حمل مهمات از نیرویی که به کمر می‌دهد استفاده کرد. چفیه را اگر بر تن تفنگ بپوشانی از گرد و غبار مصونش می‌دارد.

چفیه در شب عملیات، اولین باندی است که می‌توان با آن زخم مجروحین را بست و به خدایشان سپرد و به حمله ادامه داد.

چفیه تنها چیزی است که اشک‌های رزمندگان در دعا و مناجات را پاک می‌کند و آمار اشکها را همیشه در دل دارد.

چفیه است که محرم اسرار عابدانه‌ی هر دلاوری است.

چفیه در بعضی موارد حتی کفن هم می‌شود و جسم سوخته و تکه تکه‌ی رزمندگان را در خود جای می‌دهد و به رسم امانت نگه می‌دارد.  

و این چفیه است که فردای قیامت چون شاهدی صدیق بر رزم هر رزم آوری گواهی خواهد داد.

پس چفیه را به رسم امانت و یادگاری از هیچ دلاوری بر مگیرید و گرنه از ثروتی عظیم محرومش می‌کنید. »